رویای با تو بودن را نمی توان نوشت نمی توان گفت و حتی نمیتوان سرودبا تو بودن قصه شیرینی است به وسعت تلخی تنهایی و داشتن تو فانوسی به روشنایی هر چه تاریکی در نداشتندو...و من همچون غربت زدای در اغوش بی کران دریای بی کسیبه انتظار ساحل نگاهت می نشینم و می مانم تا ابدوتا وقتی که شبنم زلال احساست زنگار غم را از وجودم بشویدبانوی دریای من...کاش قلب وسعت می گرفت شمع با پروانه الفت می گرفتکاش توی جاده های زندگی خنده هم از گریه سبقت می گرفت.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: